Banje u Srbiji

VRNJAČKA BANJA

  Vrnjačka banja Vrnjačku Banju često nazivaju i prestonicom domaćeg banjskog ali i turizma uopšte. Razvoj moderne Vrnjačke Banje započeo je 1868. godine radom Osnivačkog društva, najstarije turističke organizacije na Balkanu.Vrnjačka Banja se nalazi na 200 km južno od Beograda. Smeštena je na obroncima planine Goč i u dolinama Vrnjačke i Lipovačke reke na nadmordkim visinama između 220 i 300 m što zavisi od položaja pojedinih delova naselja Vrnjačke Banje. U Vrnjačku Banju ćete najlakše stići magistralnim putem Beograd-Kraljevo i auto-putem Beograd-Niš-Skoplje, preko Pojata.Vrnjačku Banju karakteriše umereno-kontinentalna klima, leta su umereno topla (prosečna temperatura je 20°C), a zime umereno hladne (prosečna temeratura +0,8°C) . Zaklonjena je planinom Goč (sa juga, istoka i zapada) i vencima Gledićkih planina (sa severa), tako da je veliki broj dana u godini, oko 170, bez vetra. Više od jednog veka Vrnjačka Banja delotvornošću svojih mineralnih voda i prirodnim lepotama privlači ljude, kao i njeni prostrani parkovi koji su pre stotinu godina utemeljili poznati baštovani.

Na osnovu pronađenog arheološkog materijala može se sa sigurnošću tvrditi da su vrnjačke mineralne vode korišćene još u antičkom periodu. Na vrnjačkom toplom mineralnom izvoru, u periodu od 2. do 4. veka, Rimljani su izgradili lečilište Aquae Orcinae, gde su na oporavak i odmor dolazili vojnici iz provincije Moesia Superior i iz vojnih logora na dunavskom limesu. Postoje pouzdani podaci da su meštani  sela Vrnjci i okoline, sredinom 19. veka koristili toplu mineralnu vodu za kupanje i piće.
Vrnjacka Banja Most Ljubavi in Serbia Naziv Vrnjačka Banja dolazi od imena obližnjeg sela Vrnjci, u čijem su ataru mineralni izvori otkriveni. Mineralne vode Vrnjačke Banje ponovo se koriste u vreme vizantijske uprave, o čemu nam svedoče arheološki nalazi otkriveni na obližnjim lokalitetima. Neke legende govore da je lekovitost vrnjačkih voda bila poznata i u vreme poznije turske vladavine. U Vrnjačkoj Banji, kažu legende, lečile su se turske spahije, tražeći da ih mesno stanovništvo hrani i služi. Da bi izbegao služenje agama i begovima, narod je izvore zatrpavao. Odlaskom Turaka i postepenim političkim i ekonomskim snaženjem Srbije u 19. veku stvaraju se uslovi i pojačava interes za korišćenje vrnjačkih mineralnih voda. Ponovni pronalazak i korišćenje ovih voda predanje pripisuje slučaju sa bolesnim konjem vrnjačkog sveštenika Jeftimija Hadži-Popovića. Prvi pisani podaci o Vrnjačkoj Banji nalaze se u izveštaju barona Žigmunda Herdera, koji je po nalogu kneza Miloša Obrenovića ispitivao prirodna bogatstva tadašnje Srbije. On je dao visoku ocenu kvaliteta vrnjačkih mineralnih voda i uporedio ih sa čuvenim vodama Karlovih Vari u Češkoj. Prvog jula 1868. obrazovano je “Osnovatelno fundatorsko društvo lekovite kisele vruće vode u Vrnjcima”, a 1869. se smatra prvom zvaničnom banjskom sezonom sa kaptiranim izvorima tople vode, kupatilom, banjskim lekarima i velikim brojem posetilaca. Početkom 20. veka podignuto je više modernih hotela i vila.
Vrnjačka Banja raspolaže sa sedam mineralnih izvora, od kojih se četiri koriste za balneološku terapiju. “Topla voda”, jedinstvena po tome što ima temperaturu ljudskog tela (36,5°C), ubraja se u red ugljeno-kiselih homeotermi i koristi se za piće i kupanje. Hladne mineralne vode “Snežnik” (17°C), “Jezero” (27°C) i “Slatina”(14°C) pripadaju grupi alkalnih zemno-alkalnih akrotopega. Lečenje se sprovodi u Specijalnoj bolnici “Merkur“, koja je opremljena najsavremenijom medicinskom opremom za dijagnostiku, prevenciju i rehabilitaciju bolesti organa za varanje, šećerne bolesti i bolesti koštano zglobnog sistema. Ishrana pacijenata je u skladu sa načelima savremene dijetetike, a uz postojanje osnovnih tipova dijeta, obavlja se i individualno variranje dijetetskog režima. U Vrnjačkoj Banji se leče:
šećerna bolest( dijabetes tip1, tip 2 i komplikacije)
stanje posle preležane žutice
bolesti žučne kese i žučnih puteva
oboljenja pankreasa
čir želuca i dvanaestopalačnog creva
neinfektivna oboljenja tankog i debelog creva
oboljenja organa za varenje
stanje posle hirurškog odstranjivanja žučne kese
stanja posle resekcije jednjaka, želuca i creva
hronična ginekološka oboljenja i sterilitet
infekcije bubrežne karlice, mokraćne bešike i mokraćnih puteva
kalkuloza mokraćnih puteva i funkcionalnih oboljenja
reumatske bolesti
posttraumatska stanja
degerativna stanja


Aranđelovac i Bukovička Banja



 Aranđelovac i Bukovička Banja Grad Aranđelovac i Bukovička Banja se nalaze u srcu Šumadije, podno zelenih planina Bukulje i Venčaca, na nadmorskoj visini od 270 metara. Blagotvorna svojstva bukovičke kisele vode korišćena su tokom dva veka za opravak i lečenje. Danas se u Specijalnoj bolnici za rehabilitaciju „Bukovička banja“, na bazi lekovitosti mineralne vode, gline i klime, primenjuju najsavremenije terapijskeske metode u lečenju oboljenja gastrointestinalnog i hepatobilijarnog sistema, bolesti respiratornog, kao i povrede i oboljenja lokomotornog sistema. U rekreacionom bloku, pored standardnih hidroterapijskih procedura, postoji: bazen sa đakuzi kupkom i podvodnom masažom, sauna, hidrokinetički tuševi, tuš-masaža sa promenljivim pritiskom i temperaturom, blatne kupke i fitnes kabinet.
U rekreacionom bloku, pored standardnih hidroterapijskih procedura, postoji: bazen sa đakuzi kupkom i podvodnom masažom, sauna, hidrokinetički tuševi, tuš-masaža sa promenljivim pritiskom i temperaturom, blatne kupke i fitnes kabinet. Aranđelovac je najpoznatiji po blagotvornosti kisele vode kojom je još 1811. godine svoje zdravlje krepio Dositej Obradović. Na lični zahtev kneza Miloša, bukovička voda je dopremana u butelama i korišćena na dvoru, a početkom XX veka počinje i ručno flaširanje kisele vode „Knjaz Miloš“.

Za vreme druge vladavine, na proputovanju kroz varošicu, knjaz Miloš daje obećanje da će podići crkvu „Svetij Aranđel“, pa Dekretom od 1. avgusta 1859. godine to i potvrđuje i u poslednjoj rečenici kaže: „... varoš Vrbica nek se od sad zove Aranđelovac.“ Trgovačko-zanatska zona danas je zaštićena kao stara čaršija kojom se, kao i nekad, nižu radnje, kafei, poslastičarnice, restorani... Ulica danas nosim ime osnivača grada, knjaza Miloša, i spaja dve zaštićene kulturno istorijske celine: banjski park i Muzej paleolita u pećini Risovača. Orašac, treća zaštićena zona, nalazi se na ulazu u grad. Spomenik ustanicima iz Prvog srpskog ustanka u Orašcu nalazi se u okviru  memorijalnog kompleksa Marićevića jaruga gde je započeto stvaranje moderne srpske države, a Karađorđe izabran za vođu ustanka.
Grad Aranđelovac je vizuelno prepoznatljiv po velelepnoj zgradi hotela „Staro zdanje“, građevine stare preko 150 godina, koja potiče iz vremena dinastije Obrenović kao i po veličanstvenom gradskom tj. banjskom parku banje koji se prostire na površini od 21,5 ha sa stalnom postavkom mermernih skulptura, najpoznatijih naših i svetskih autora.
Hotel „Izvor“ Aranđelovac Luksuzan hotel “Izvor” je kongresno SPA & wellness resort hotelsko zdanje koje se prostire na preko 32.000 m2. Ovaj prestižni hotelsko-turistički kompleks će svoje goste očarati skladnom arhitekturom, modernim enterijerom i najvišim nivoom usluge i sadržaja iz kog posebno ističemo wellness centar sa devet bazena sa preko 1000m2 vodenog ogledala sa prirodnom, lekovitom, termomineralnom vodom, prečišćenom najsavremenijom tehnologijom. Posebnu celinu čini veliki aqua park sa tri bazena, dvanaest slajdova za odrasle, tri slajda za decu i mnoštvom atrakcija.
Ukoliko Vam je potreban odmor od svakodnevnog stresa, mir i tišina, porodično druženje i relaksacija, lagane šetnje i izleti u prelepim izletištima,  dani proslave i druženja, organizovani kongresi, sportske pripreme, opuštanje  u mineralnoj vodi, SPA tretmani i masaže, treninzi i fitness, avantura u aqua parku – sve to ćete pronaći u hotelu “Izvor”!
Ujedno ćete uživati u raznovrsnoj svetskoj kuhinji, kao i u domaćim gastronomskim specijalitetima, koje samo za Vas pripremaju najbolji internacionalni i domaći kuvari.


Prolom Banja i Đavolja Varoš

 Na osamdesetak kilometara od Niša, ka jugozapadu i na dvadesetak kilometara jugoistočno od Kuršumlije, nalazi se čuvena Prolom banja poznata kao banjsko i klimatsko lečilište. Smeštena je na šumovitim padinama planine Radan (1409 m) i Sokolovice (1050 m) na nadmorskoj visini od 550-668 m. ime joj dolazi od naziva oblišnjeg živopisnog istoimenog seoceta – Prolom.
Prolom Banja ima više izvora termomineralne vode (temperatura od 26 do 31,5°C), koje pripadaju niskomineralizovanim visokoalkalnim termama. S obzirom na sastav (veliki broj minerala u malim količinama) voda ima izraženo diuretičko i bakteriostatno dejstvo. “Prolom voda” je prijatnog ukusa, bez mirisa, pa se preporučuje i zdravim osobama. Pripada retkoj grupi voda visokih balneoloških vrednosti. Umereno-koninentalna klima i bujna vegetacija stimulativno deluju na organizam, jačajući njegovu otpornost. Terapijski blok u banji je kapaciteta 1500 pacijenata dnevno. Banjski tretman obuhvata pijenje lekovite vode, hidroterapiju, terapiju blatom, elektroterapiju, kineziterapiju i ručnu masažu. U okviru terapijskog bloka gostima je na raspolaganju ultrazvuk, radi preciznog utvrđivanja dijagnoze, kao i laseroterapija. Sve vrste terapije se obavljaju pod nadzorom 


medicinske službe.

U Prolom Banji se leče:
oboljenja bubrega i mokraćnih puteva (hronične infekcije bubrega, mokraćnih puteva i prostate, kamen u bubregu, pesak u mokraćnim kanalima, stanja posle operacija na bubrežno-mokraćnom sistemu)
oboljenja organa za varenje (hiperacidni gastritis, čir želuca i dvanaestopalačnog creva, katari creva, hronični zatvor, upala žuči i žučnih puteva, kamen u žuči, stanja posle operacija na organima za varenje)bolesti kože (ekcemi, psorijaza, varikozni ulus)bolesti perifernih krvnih sudova i vanzglobni reumatizam
U Prolom Banji se sprovodi i poseban program “Briga o lepoti”, koji obuhvata bioelektrično toniranje lica, kompleksnu terapiju celulita, ručnu masažu tela i terapiju “bioptronom”.

Gostima Prolom Banje su na raspolaganju teretana, kinezi sala, bazen i “staze zdravlja”. Postoji mogućnost organizovanja izleta do Đavolje varoši, jedinstvene prirodne retkosti erozivnog porekla: Đavolja Varoš Đavolja Varoš je prorodni spomenik, nalazi se na jugu Srbije, u selu čudnog naziva Đake (naziv ovog sela potiče od albanske reči “gjak” – krv). Udaljena je 30-ak km od Kuršumlije, a od Beograda oko 290 km. Nalazi se na nadmorskoj visini od 660-700 m.n.v., okružena je šumama i brdima Radan planine.Smatra se za pravo čudo prirode, zbog činjenice da se sastoji od dva, veoma retka, prirodna fenomena. Prvi su zemljane figure, neobični oblici reljefa koji Đavoljoj Varoši daju posebnu atraktivnost, a drugo dva izvora jako kisele vode sa visokom mineralizacijom. Samim tim i ne čudi, što je prošle godine, Đavolja Varoš ušla u uži izbor za sedam svetskih čuda prirode, iako, nažalost, pored velike podrške javnosti nije uspela da se plasira među prvih sedam. Ranije je ovaj lokalitet bio prilično slabo posećen, oko 3000 poseta godišnje, a otkad je postao kandidat za 7 svetskih čuda prirode,dogodila se prava ekspanzija turista iz raznih krajeva, tako da od tog perioda beleži preko 80 000 poseta. Od nedavno je osvetljena i primamljiva za noćne posete koje joj daju posebnu draž.

Zemljane kule Đavolju Varoš čine 202 zemljane kule (neki ih još nazivaju i piramide i kupe), različitih oblika, visine od 2m - 25m a širine 0,5m - 3m, a na njihovim vrhovima nalaze se kamene kape. Kule su smeštene u dve jaruge, “Đavolju i Paklenu jarugu”, podeljene vododelnicom. Nastaju kao rezultat erozivnog procesa koji traje vekovima. Vremenom se figure menjaju, rastu, smanjuju, nestaju i ponovo se stvaraju pod uticajem klimatskih faktora. Deluje nestvarno, da zemljane figure koje su u osnovi par metara a u vrhu se sužavaju na 20-30cm mogu da nose na sebi kamene blokove od par stotina kilograma prkoseći principima statike… Ovaj fenomen je jedinstven u našoj zemlji i veoma redak u svetu, slične pojave su zabeležene saomo u nekoliko zemalja (Austrija, Italija, Amerika) ali u Đavoljoj Varoši su kule brojnije, veće i postojanije.Đavolja voda Druga prirodna retkost su dva izvora vode neuobičajenih svojstava. Prvi izvor sa nazivom “Đavolja voda” nalazi se u blizini kula u “Đavoljoj jaruzi”, voda je dosta hladna i ekstremno kisela (ph 1.5) sa visokom mineralizacijom.
Drugi izvor nosi naziv “Crveno vrelo”, nalazi se oko 400m nizvodno od prvog i na ravnom je terenu. Manje je kiseo i i ima nižu mineralizaciju, zbog ravnog terena voda se razliva i otiče u korito Žutog potoka koji je u blizini, a zbog oksidacije gvožđa (koje se u velikim količinama nalazi u vodi) formira se crvena trasa lepezastog oblika koja deluje veoma atraktivno.
Voda sa izvora nije za piće ali možete njome isprati usta kako biste osetili ukus i miris. Meštani tvrde da je voda lekovita i da se njome treba umivati, ispirati oči i bolna mesta. Na lokaltitetu Đavolje varoši možete videti rudarska okna “Saskih rudnika” iz kojih su Saski rudari vadili gvožđe i zlato u XII veku. Još jedna zanimljivost je Crkva Svete Petke iz XIII veka oko koje ćete primetiti na hiljade smotuljaka tkanine. Postoji verovanje da parčetom tkanine umočenim u vodu treba više puta preći preko bolnog mesta ili rane i zatim vezati tkaninu na određeno mesto u crkvi i bolest će ostati zavezana zauvek u crkvi.Neobično izvajane i čudno poređane zemljane figure, izvori vode nespecifičnog mirisa i ukusa, kao i tajanstvenost zvučnih efekata koji se stvaraju dok vetar duva, uticali su na stanovništvo koje je ovaj lokalitet, obavijen velom misterije i raznim legendama, nazvalo Đavolja Varoš. Lokalitet Đavolja Varoš je od 1959.g. pod zaštitom države, a 1995.g. je Uredbom Vlade Republike Srbije proglašen za prirodno dobro od izuzetnog značaja i stavljena u prvu kategoriju zaštite kao spomenik prirode! Pod zaštitom je 67 ha, a podnet je zahtev da se proširi na 1014 ha. Ovim lokalitetom upravlja Prolom banja, odnosno turističko preduzeće “Palaninka”. U okviru ove turističke destinacije radi etno restoran u kome se turisti mogu okrepiti i uživati domaćoj kuhinji, etno muzici… U restoranu se nalazi i galerija sa fotografske kolonije, jedinstvene manifestacije koja okuplja umetnike iz celog sveta. Na ulasku se može kupiti neki od mnogobrojnih suvenira sa motivima ove nesvakidašnje prirodne pojave. Ako rešite da posetite Đavolju Varoš, bilo bi šteta ne odvojiti vreme za posetu banjama koje se nalaze u blizini – Prolom, Lukovska i Kuršumlijska poznate po lekovitim svojstvima, prirodnim lepotama, idelane za odmor i rekreaciju.



Niška banja

 Niška Banja je turističko mesto prepuno nalazišta izvora tople lekovite vode, koji su bili poznati još za vreme starih Rimljana. Od tada pa do danas nalazila je svoje mesto u svakoj epohi, uklapajući svoje prirodno bogatstvo sa životom ljudi. Ova banja je jedno od najstarijih lečilišta u našoj zemlji, sa umereno-kontinentalnom klimom na visini od 250 m. Pogodna i umirujuća klima i kvalitet mineralnih voda pružaju mogućnost za odmor i rekreaciju na jednom mestu.

Na samo 10 km od Niša, u blizini međunarodnog puta Niš-Sofija, Niška banja je turističko mesto koje neizostavno treba posetiti. 
Institut “Niška Banja” je institucija u okviru koje se obavlja celokupna zdravstvena aktivnost u Niškoj Banji.
Institut raspolaže sa:
6 velikih bazena za hidroterapiju
2 manja bazena
65 kada za individualne vezbe
56 ležaja za aplikaciju blata
3 sale za kinezi i fizikalnu terapiju
2 sale za elektro i 1 za helioterapiju
20 lekarskih ordinacija itd.
Institut je deo Medicinskog fakulteta u Nišu, u kome se obavlja nastava iz reumatologije, balneoklimatologije i kardilologije.